نکنه یادت بره

دارم میرم ز شهرتون ؛ نکنه یادت بره

نوشته مُو ورق بزن ؛ نکنه یادت بره

ساعتتو میزُون بکن با صدای دل ما

هرچه میگم؛ تو گوش بکن نکنه یادت بره

توخیابون که راه میری مواظب آن یکی باش

قدم هاتو قوی بردار ؛ نکنه یادت بره

کوچه های پر از بلا خونه های پر از صفا

عاشقونه صدا بزن ؛ نکنه یادت بره

یادمه آنروزها که بچه بودیم و بیخیال

شادی کودکانه خنده هامون نکنه یادت بره

صبح های گرگ و میشش ؛ شبهای امتحونش

نمره های پست و بلن ؛ نکنه یادت بره

برف های زمستوناش صفای تابستونش

توی آن شهر شلوغ باباجون نکنه یادت بره

روزهای خوب و خوشش سپری شد برآرم

خاطره از خاطرمون نکنه یادت بره

مردمان این روزگار همه شون رفتنی اند

خلاصه ؛ مهر و وفاشون نکنه یادت بره

عادت روزگاره ؛ مردماش اینجوریند

توی آن بگیرو ببن نکنه یادت بره

شبا تا کله سحر ؛ صدای گرگ می اُومد

نترسید ! گشنه شونه نکنه یادت بره

زندگی میگذره خاطره ها جا میگذاره

صداقت صلح و صفاشون نکنه یادت بره

آدمها زود که برن چه زود فراموش می شن

شما اگه دیر اُومدین نکنه یادت بره

تو که ( فرهاد) ی و از عشق و صفا می گویی

عاقبت مردن و رفتن ؛ نکنه یادت بره

قیاسعلی فرهادی